Zwichtvraag

Je hoeft iemand
Niets te vragen
Om iedereen
Angst aan te jagen
Je hoeft niemand
Iets te verplichten
Om iedereen
Te laten zwichten

Ik ben gevaccineerd. Mijn redenen om mij te laten vaccineren waren duidelijk. Ik woon in Duitsland en werk in Nederland, en tijdens de corona hoogtijdagen moest ik mij drie keer in de week laten testen om Nederland in te mogen. Een vaccinatiebewijs zou er dus voor zorgen dat ik van al het (onnodig) testen af zou zijn. Dit neemt niet weg dat ik bij klachten alsnog zou testen, maar het neemt wel veel gehannes weg.
In mijn werk kom ik in contact met klanten. Niet elke klant houdt zich aan anderhalve meter, niet elke klant hoest in de elleboog en niet elke klant houdt zich aan het testen bij klachten. Vergeet ook niet, niet iedereen heeft klachten. Het idee dat ik corona zou kunnen krijgen van klanten die hun mandje volgooien met de leukste artikelen en dat ik zo mijn collega’s zou kunnen besmetten, was geen fijn idee. Ik wilde er voor zorgen dat de kans dat ik corona zou krijgen minimaliseren. Ik wilde ook de kans dat ik corona zou kunnen doorgeven zo goed als mogelijk uitsluiten.
Vaccinatie is in mijn optiek beter dan jarenlang aanmodderen met een probleem dat groter is dan wat het zou zijn met een hoge vaccinatiegraad. Ik heb het besluit om mij te laten vaccineren genomen, maar wel met de rust die ik iedereen zou gunnen. Wil je wel een spuitje, fijn. Wil je het niet, dan zal je daar wel je redenen voor hebben. Ik zal niemand verplichten.
Het zou fijn zijn als we allemaal de vrijheid zouden hebben om te kiezen (of niet kiezen) voor vaccinatie. Toch krijg ik met het idee dat er nooit gevraagd zal worden om je te laten vaccineren. Alleen of de aankomende maatregelen mensen zullen manipuleren? Dat lijkt mij overduidelijk.

Moede(r)loos

Vrouw. 34. Bonusmoeder, maar kinderloos.
Het is de week van het leven, gelukkig maar zeven dagen. Gelukkig maar heel even. De SGP, de CU en pro life organisaties gooien reclameblokken vol met spotjes die niet naar waarheid zijn. Ze overspoelen de kijker natuurlijk wel met emoties. Schuldgevoel en schaamte zijn naar mijn mening het doel. Een embryo is niet zichtbaar met het blote oog. Een foetus heeft niet de gezichtsuitdrukkingen die een volgroeide baby wel heeft. Dat wat wij zien in de spotjes is dus niet realistisch, maar de keuze die een vrouw maakt is dat wel.

Ik zou iedereen die pro life is een aantal vragen willen stellen:
Als een vrouw geen liefde kan geven, moet zij dan moeder worden?
Als een vrouw geen gezonde financiƫle basis heeft, moet zij dan moeder worden?
Als een vrouw niet in staat is om voor zichzelf te zorgen, moet zij dan moeder worden?
Moet een vrouw die zwanger is moeder worden?

De nadruk ligt in al mijn vragen meer op het moeten, dan op het besluit. Ik vind namelijk dat wat een vrouw besluit aan haar is. Of ik het eens ben met de vrouw maakt niet uit, het is namelijk haar toekomst. Haar leven. En niet dat van een SGPlid, CUlid of welke pro life wappie dan ook.

Degene die de baarmoeder draagt, is degene die bepaalt.

Waanzinnig leuk

“Denk maar aan leuke dingen.” Totale waanzin. Wanneer de zee een tranenvat is en de stilte van de storm is aangebroken, is een regenboog niet iets leuks. Ik zie kleur, maar voel zwart wit. Ik hoor alles, maar versta niets. Ik ben aanwezig, maar zweef tussen gedachten. Vang me niet, ik pas niet in een kooi. Wel in een hok.
Om je levend te voelen is meer nodig dan een kloppend hart. Wanneer emoties in een hoekje passen, blijf je stapelen. Tot de kamer vol staat. Tot de muren omvallen. Daar lig ik, bedolven onder gevoel. Met ijskoude handen voel ik dat alles om mij heen warm is, maar de enige warmte die ik teruggeef zijn tranen.

Januari

waar dagen
weken worden
zullen maanden
vanzelf vliegen

Toen was januari bijna verleden tijd. Alsof het niets is vliegen dagen, waardoor ik hoop dat ook het virus ooit voorbij vliegt.

Verspreiden

roddels verspreiden
zonder adem te halen
om zonder aandacht
zielloos rond te dwalen
maar iedereen ziet
door alle verhalen
het leven zal snel
moeiteloos kielhalen
eenmaal in de duisternis
zal niemand jou onthalen

De realiteit is een nachtmerrie

Zolang als ik me kan herinneren ben ik een schepsel dat veel en levendig droomt. Met veel bedoel ik meerdere dromen per avond, of dezelfde droom die zich op pauze laat zetten, om zich dan te herhalen. De details kan ik zonder moeite spuwen en ik droom altijd in kleur. Ook kan ik dingen die je niet hoort te kunnen in een droom. Lezen, schrijven, klokkijken, ruiken, proeven, voelen, het is voor mij heel normaal. Net als onbekende zien, of een ander mens zijn als ik een reflectie zie. In dromen is voor mij niets onmogelijk, behalve het normaal dromen. Zoals ieder ander.

Lees meer »

Stoeptegelhaat

soms wil ik ook
mensen slaan
met een stoeptegel
lekker losgaan
maar ik weet
dat dit niet gaat
je komt nergens
met al dat gehaat

Jij weet het. Ik weet het. Maar de terroristen die Nederland nu al dagen bezig houden, die weten helemaal niets.

Geen begrip voor al die ondernemers waarvan ze het terras slopen. De ruiten ingooien van een eigenaar die al niet meer kan slapen van de stress. Winkels plunderen die nog niet omgevallen zijn door de economische strop die corona met zich meebracht.

Ik vraag mezelf af.. Waarom is corona niet selectiever? Waarom kiest het virus niet voor het leven van degene die niets begrijpen?

Omdat je met al dat gehaat nergens komt. Daarom.